Larrepetit, 2011-10-15
Horrelaxe eskatu zion Anya-k Mark-i duela hilabete inguru. Ez irudikatu eszena erromantikorik, ez zen eta halakorik egon. Bezeroei jatekoa zerbitzatzen ari ziren bitartean, sukaldeko sartu-irtenetako batean, hiruna platera eskuan proposatutakoa da.
Markek pentsatzen uzteko eskatu zion. Amerikarra da, eta gay-a. Steven bere bikotearekin bizi da 168. kalean. Anya errusiarra da, eta heterosexuala. Hiru urte daramatza New Yorken ikasle gisa.
Jatetxe berean lan egiten dute biek, eta izugarri ondo konpontzen dira. Elkarri estimu handia diote. Eta Markek ondo daki Anyak Ameriketako Estatu Batuetan legez egoteko arazoak dituela, eta irtenbideetako bat estatubatuar batekin ezkontzea dela.
Bikotekidearekin hitz egin ondoren, hori adina egiteko prest dagoela erantzun dio Anya lagun maiteari.
Herenegun joan ziren udaletxera. Jendea izugarri egoten da ezkontzeko zain. Harategira joaten garenean bezala zenbakia hartu beharra dago, eta txanda itxaron. Ordu erdiko ilara egin ostean, minutu batean ezkonduta zegoen lankide-bikotea. Aitzakia probestuz, bazkari moduko batekin ospatu zuten iruzur ezkontza. Argazkiak ateratze aldera, gero ezkontza albumean jartzeko. Garrantzitsua.
Orain, Anyak bizileku baimena edo hiritartasuna eskatu ahal izango ditu. Baina kontuz ibili beharko dute, delitua egin dutelako. Immigraziokoak edozein egunetan sar daitezke etxeko sukaldera, eta galderak egiten hasi: zein koloretakoa da zure emaztearen hortzetako zepiloa? Tatuajerik badu zure senarrak? Non? Noiz izan zenuen azkeneko sexu harremana zure emaztearekin? Erantzunak bera izan behar du, eta prestatuta dauzkate.
Gaur egun, Markek bere bikotekidea den Stevenekin bizitzen jarraitzen du, eta Anya, emaztea, egunero ikusten du sukaldera sartu-irtenean. Jatetxekoan, noski.
Ez da fikzioa. Paperak lortzeko jendeak egiten dituen benetako milaka historietako bat kontatu dizuet.
Markek pentsatzen uzteko eskatu zion. Amerikarra da, eta gay-a. Steven bere bikotearekin bizi da 168. kalean. Anya errusiarra da, eta heterosexuala. Hiru urte daramatza New Yorken ikasle gisa.
Jatetxe berean lan egiten dute biek, eta izugarri ondo konpontzen dira. Elkarri estimu handia diote. Eta Markek ondo daki Anyak Ameriketako Estatu Batuetan legez egoteko arazoak dituela, eta irtenbideetako bat estatubatuar batekin ezkontzea dela.
Bikotekidearekin hitz egin ondoren, hori adina egiteko prest dagoela erantzun dio Anya lagun maiteari.
Herenegun joan ziren udaletxera. Jendea izugarri egoten da ezkontzeko zain. Harategira joaten garenean bezala zenbakia hartu beharra dago, eta txanda itxaron. Ordu erdiko ilara egin ostean, minutu batean ezkonduta zegoen lankide-bikotea. Aitzakia probestuz, bazkari moduko batekin ospatu zuten iruzur ezkontza. Argazkiak ateratze aldera, gero ezkontza albumean jartzeko. Garrantzitsua.
Orain, Anyak bizileku baimena edo hiritartasuna eskatu ahal izango ditu. Baina kontuz ibili beharko dute, delitua egin dutelako. Immigraziokoak edozein egunetan sar daitezke etxeko sukaldera, eta galderak egiten hasi: zein koloretakoa da zure emaztearen hortzetako zepiloa? Tatuajerik badu zure senarrak? Non? Noiz izan zenuen azkeneko sexu harremana zure emaztearekin? Erantzunak bera izan behar du, eta prestatuta dauzkate.
Gaur egun, Markek bere bikotekidea den Stevenekin bizitzen jarraitzen du, eta Anya, emaztea, egunero ikusten du sukaldera sartu-irtenean. Jatetxekoan, noski.
Ez da fikzioa. Paperak lortzeko jendeak egiten dituen benetako milaka historietako bat kontatu dizuet.
No hay comentarios:
Publicar un comentario