Larrepetit, 2012-10-27
New York milioika lagun batera biltzen dituen merkatu
handi eta desiragarria dela itsuak ere ikusten du. Eta negozioak,
bezeroak erakartzeko asmotan, kalera ateratzen dira, beraien produktuen
propaganda modu desberdinetara egitera.
Apenas egiten duten irribarrerik janari lasterreko jatetxea zein noranzkotan dagoen adierazten duten geziak edo txartel handiak eskuekin heltzen egoten direnek. Urrutitik, gosea duenari azkar eta merke non jan dezakeen erakustea da helburua. Eta goserik ez duenari, ahal bada, tripa zorriak piztea.
Eskuz iragarki paperak banatzen dituztenak daude gero. Espaloi erdian jarri, eta paretik datorrenari ile apaindegi, arropa denda edo masaje lekuetako iragarki paperak ematen dizkiote. Hirian bizi garenok, nazkatuta, ez diegu esku orririk hartzen. Beraz, kanpotarrek eskua luzatzeko esperantzatan ematen dituzte orduak eta orduak, hotz ala bero.
Izozki denda eta kafetegi askok produktuaren erakusgaiak beraien negozio atarietan banatzen dituzte amu gisara.
Eta, azkenik, saltzailerik irribarretsuenak geratzen dira: urrunetik ikusten dituzu beraien elkarte edo GKEaren kamiseta koloretsuak jantzita (Greenpeace, Unicef eta abar…). Inguratzen zoazen heinean, parean jarriko zaizkizu zure bidea oztopatuz. «Kaixo, Natalie naiz, minutu bat baduzu?», galdetuko dizute munduko irribarrerik handienarekin. «Bai» erantzunez gero, minutua luze egingo zaizu. «Ez» erantzunez gero, kontuz, handik hamar metrotara atzean utzi duzunaren beste kide batekin topo egingo duzu, eta «kaixo, Geremy naiz, minutu bat baduzu?», galdetuko dizu.
Ez dago zalantzarik. Interneten erreinuan, aurrez aurreko marketin humanoak ere oraindik saltzen du. Eta asko gainera. Izan ere, hiritarra beraien sarean erortzeko, pelagikoa kaleraino ateratzen dute. Onak dira kontsumitzailearen arrantzan.
Apenas egiten duten irribarrerik janari lasterreko jatetxea zein noranzkotan dagoen adierazten duten geziak edo txartel handiak eskuekin heltzen egoten direnek. Urrutitik, gosea duenari azkar eta merke non jan dezakeen erakustea da helburua. Eta goserik ez duenari, ahal bada, tripa zorriak piztea.
Eskuz iragarki paperak banatzen dituztenak daude gero. Espaloi erdian jarri, eta paretik datorrenari ile apaindegi, arropa denda edo masaje lekuetako iragarki paperak ematen dizkiote. Hirian bizi garenok, nazkatuta, ez diegu esku orririk hartzen. Beraz, kanpotarrek eskua luzatzeko esperantzatan ematen dituzte orduak eta orduak, hotz ala bero.
Izozki denda eta kafetegi askok produktuaren erakusgaiak beraien negozio atarietan banatzen dituzte amu gisara.
Eta, azkenik, saltzailerik irribarretsuenak geratzen dira: urrunetik ikusten dituzu beraien elkarte edo GKEaren kamiseta koloretsuak jantzita (Greenpeace, Unicef eta abar…). Inguratzen zoazen heinean, parean jarriko zaizkizu zure bidea oztopatuz. «Kaixo, Natalie naiz, minutu bat baduzu?», galdetuko dizute munduko irribarrerik handienarekin. «Bai» erantzunez gero, minutua luze egingo zaizu. «Ez» erantzunez gero, kontuz, handik hamar metrotara atzean utzi duzunaren beste kide batekin topo egingo duzu, eta «kaixo, Geremy naiz, minutu bat baduzu?», galdetuko dizu.
Ez dago zalantzarik. Interneten erreinuan, aurrez aurreko marketin humanoak ere oraindik saltzen du. Eta asko gainera. Izan ere, hiritarra beraien sarean erortzeko, pelagikoa kaleraino ateratzen dute. Onak dira kontsumitzailearen arrantzan.
No hay comentarios:
Publicar un comentario