BERRIA, 2012-11-03
(Berria-n dagoeneko aldaketarik egin ezin zen orduan iritsi zen maratoia bertan behera geratzeko erabakia. Hori hartu aurretik idatzitakoa da. Hala eta guztiz ere, kalean zegoen eztabaida jasotzen du Larrepetit honek)
Abiapuntua eta helmuga izaten du. Eta tartean dagoen
bidea ahalik eta azkarren egitea dute helburu, batzuek. Bukatze hutsa
saria da, beste askorentzat.
Hasi bezain pronto antzematen dute korrikalariek jendearen beroa, New Yorkeko hiritarren babesa, animoa, eta bultzada. Zalantzarik gabe, urteko ekitaldirik maitatuenetakoa da lasterketa hori, bai eta mundu osoan ere, ospe izugarria duena.
Aurten, ordea, beste lasterketa batekin egin du topo. Eta honako hau, maratoia baino luzeagoa izaten ari da. Oraingoz, badakigu noiz abiatu zen (duela 6 egun), baina ez da helmuga non dagoen ikusten. Eta korrika doazenei nekagarria egitean ari zaie, oso nekagarria.
Bukatzen ez den lasterketa honek ere New Yorkeko bost auzoak ukitzen ditu: Staten Island, Brooklyn, Bronx, Queens, eta Manhattan. Baina momentu askotan, bide bazterrean, ez dago inor. Heriotza ikus liteke oraindik, eta tristezia, samina, nahigabea, ezina sentitu.
Zortedunenak, oraindik ura ateratzen edo ataria garbitzen ari dira. Beste asko negarrez, duela astebete beraiena zen eta gaur suntsituta dagoen jabetzari begira, gertatutakoa ezin sinetsi, ezin irentsi. Amets amerikarra bat-batean eten eta amets gaizto bilakatutakoak, lur jota.
Bihar bi maratoiak elkartu egingo dira. Uneren batean batera ari direla egiten irudituko zaio norbaiti. Baina kontua da, New Yorkeko etorbideak oso zabalak izanagatik, hiritar askorentzat, ez direla biak batera egiteko modukoak. Milioika dolar gastatzen ditu udalak maratoiaren antolaketan, eta baliabide asko erabiliko ditu bihar dena behar bezala joan dadin (poliziak, suhiltzaileak, langile publikoak, materiala, eta abar). Eta urtero legez, boluntario asko beharko dira dena ondo joan dadin.
Horregatik, gizarte mugimendu horien eskaera: baliabide horiek, ehuneko ehun, orain, beharra dutenentzat.
Hasi bezain pronto antzematen dute korrikalariek jendearen beroa, New Yorkeko hiritarren babesa, animoa, eta bultzada. Zalantzarik gabe, urteko ekitaldirik maitatuenetakoa da lasterketa hori, bai eta mundu osoan ere, ospe izugarria duena.
Aurten, ordea, beste lasterketa batekin egin du topo. Eta honako hau, maratoia baino luzeagoa izaten ari da. Oraingoz, badakigu noiz abiatu zen (duela 6 egun), baina ez da helmuga non dagoen ikusten. Eta korrika doazenei nekagarria egitean ari zaie, oso nekagarria.
Bukatzen ez den lasterketa honek ere New Yorkeko bost auzoak ukitzen ditu: Staten Island, Brooklyn, Bronx, Queens, eta Manhattan. Baina momentu askotan, bide bazterrean, ez dago inor. Heriotza ikus liteke oraindik, eta tristezia, samina, nahigabea, ezina sentitu.
Zortedunenak, oraindik ura ateratzen edo ataria garbitzen ari dira. Beste asko negarrez, duela astebete beraiena zen eta gaur suntsituta dagoen jabetzari begira, gertatutakoa ezin sinetsi, ezin irentsi. Amets amerikarra bat-batean eten eta amets gaizto bilakatutakoak, lur jota.
Bihar bi maratoiak elkartu egingo dira. Uneren batean batera ari direla egiten irudituko zaio norbaiti. Baina kontua da, New Yorkeko etorbideak oso zabalak izanagatik, hiritar askorentzat, ez direla biak batera egiteko modukoak. Milioika dolar gastatzen ditu udalak maratoiaren antolaketan, eta baliabide asko erabiliko ditu bihar dena behar bezala joan dadin (poliziak, suhiltzaileak, langile publikoak, materiala, eta abar). Eta urtero legez, boluntario asko beharko dira dena ondo joan dadin.
Horregatik, gizarte mugimendu horien eskaera: baliabide horiek, ehuneko ehun, orain, beharra dutenentzat.
No hay comentarios:
Publicar un comentario